Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το τελευταίο φύλλο (35) της εφημερίδας " Τα Σαρακατσάνικα Χαιρετήματα " που εκδίδει η Αδελφότητα Ηπειρωτών Σαρακατσάνων της Αθήνας και που είναι αφιερωμένο στους Σαρακατσαναίους της Βουλγαρίας.
Δύσκολο να περιγραφούν κάποια συναισθήµατα στο χαρτί. Πολύ δύσκολο ωs αδύνατο να περιγράψειs τη συγκίνηση που µαs προκάλεσαν δύο κοριτσάκια, ηλικίας γύρω στα εφτά-οχτώ χρονών, στο Καζανλάκ της Βουλγαρίαs όταν απάγγειλαν σε άπταιστα ελληνικά, και µε προφορά που τουλάχιστον η δική µας γενιά δεν άκουσε. Ήταν ίσως η προφορά των γιαγιάδων µας, και βάλε ακόµα προς τα πίσω.
Tίνους είν' ου φλάμπουρας,
τ' άξιου κι του κόκκιvου, κι του κατακκόκινου ...
Απαγγελία όχι πλαστή, ηθoποιήστικn. Έβγαινε µέσα απ' την ψυχή τους, το 'νιωθαν.
Αναρωτιόνταν πραγµατικά µε αγωνία ποιανού είναι ο φλάµπουραs και έδιναν, ταυτόχρονα, υπόσχεση πως όσο αυτά τα παιδιά ράβουν το φλάµπουρα δασιά, δεν πρόκειται να τον ξεκλiσoυν τα κλαριά, όσεs ράχεs και βουνά να γύρει, και η παράδοση θα κρατιέται ακόµα ζωντανή, παρά τις όποιεs δυσκολίες και προκλήσεις συναντήσει. Το ίδιο και αργότερα, όταν άλλα συνομήλικά τους, καθισµένα σταυροπόδι "σύβαζαν" τα παιδιά τους και εύχονταν στο "σιµπέθερου" "να μας πρoυκόψουν κι στα μ'κρότιρα". Σαν να κρυφάκουγες παλιοκαιρίσιους γέροντες να κουβεντιάζουν!!!
Τεράσπα και µε δυσκολίες η προσπάθεια που καταβάλλει η Οµοσπονδία των Πολιτιστικών και Εκπαιδευτικών Συλλόγων Σαρακατσαναίων Βουλγαρίας (ΟΠΕΣΒ) να κρατήσει ζωντανή τη γλώσσα και την παράδοση αλλά και να τη µεταλαµπαδεύσει στις επόµενεs γενιές. Ήταν µια πραγµατικά συγκινητική εµπειρία.
Από όλα τα µέρη της Βουλγαρίαs, περισσότεροι από δέκα σύλλογοι πήραν µέροs στο Λαογραφικό φεστιβάλ «Φλάµπουρο 2008», συµµετέχοvτας µε τα χορευπκά τους τα οποία ήταν κuρίωs µικρών παιδιών. Η εκδήλωση οργανώθηκε από την ΟΠΕΣΒ (πρόεδροs Κ. Kίτσος) και τον Σύλλογο Σαρακατσαναίων Καζανλάκ σrnν κατάµεστη αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων της πόλns, σrnν κοιλάδα των Ρόδων και των Θρακών Βασιλέων, κοντά σrn Στάρα Ζαγορά.
Δύσκολο να περιγραφούν κάποια συναισθήµατα στο χαρτί. Πολύ δύσκολο ωs αδύνατο να περιγράψειs τη συγκίνηση που µαs προκάλεσαν δύο κοριτσάκια, ηλικίας γύρω στα εφτά-οχτώ χρονών, στο Καζανλάκ της Βουλγαρίαs όταν απάγγειλαν σε άπταιστα ελληνικά, και µε προφορά που τουλάχιστον η δική µας γενιά δεν άκουσε. Ήταν ίσως η προφορά των γιαγιάδων µας, και βάλε ακόµα προς τα πίσω.
Tίνους είν' ου φλάμπουρας,
τ' άξιου κι του κόκκιvου, κι του κατακκόκινου ...
Απαγγελία όχι πλαστή, ηθoποιήστικn. Έβγαινε µέσα απ' την ψυχή τους, το 'νιωθαν.
Αναρωτιόνταν πραγµατικά µε αγωνία ποιανού είναι ο φλάµπουραs και έδιναν, ταυτόχρονα, υπόσχεση πως όσο αυτά τα παιδιά ράβουν το φλάµπουρα δασιά, δεν πρόκειται να τον ξεκλiσoυν τα κλαριά, όσεs ράχεs και βουνά να γύρει, και η παράδοση θα κρατιέται ακόµα ζωντανή, παρά τις όποιεs δυσκολίες και προκλήσεις συναντήσει. Το ίδιο και αργότερα, όταν άλλα συνομήλικά τους, καθισµένα σταυροπόδι "σύβαζαν" τα παιδιά τους και εύχονταν στο "σιµπέθερου" "να μας πρoυκόψουν κι στα μ'κρότιρα". Σαν να κρυφάκουγες παλιοκαιρίσιους γέροντες να κουβεντιάζουν!!!
Τεράσπα και µε δυσκολίες η προσπάθεια που καταβάλλει η Οµοσπονδία των Πολιτιστικών και Εκπαιδευτικών Συλλόγων Σαρακατσαναίων Βουλγαρίας (ΟΠΕΣΒ) να κρατήσει ζωντανή τη γλώσσα και την παράδοση αλλά και να τη µεταλαµπαδεύσει στις επόµενεs γενιές. Ήταν µια πραγµατικά συγκινητική εµπειρία.
Από όλα τα µέρη της Βουλγαρίαs, περισσότεροι από δέκα σύλλογοι πήραν µέροs στο Λαογραφικό φεστιβάλ «Φλάµπουρο 2008», συµµετέχοvτας µε τα χορευπκά τους τα οποία ήταν κuρίωs µικρών παιδιών. Η εκδήλωση οργανώθηκε από την ΟΠΕΣΒ (πρόεδροs Κ. Kίτσος) και τον Σύλλογο Σαρακατσαναίων Καζανλάκ σrnν κατάµεστη αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων της πόλns, σrnν κοιλάδα των Ρόδων και των Θρακών Βασιλέων, κοντά σrn Στάρα Ζαγορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου