Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος(165) της εφημερίδας "Ηχώ των Σαρακατσαναίων" από όπου και το αναπαράγουμε.
H εφημερίδα «Ηχώ των Σαρακατσαναίων» ιδρύθηκε το 1978 από τον αείμνηστο Δημήτρη Καραγιάννη και αποτελεί όργανο την Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Σαρακατσαναίων Ελλάδος.
Η έκδοση της δεν ήταν απλά ένα ακόμη έντυπο στο χώρο της παράδοσης, αλλά ένα σημαντικό μέσο έκφρασης για όλους τους αστικοποιημένους πλέον Σαρακατσάνους, οι οποίοι για πρώτη φορά είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για θέματα του συναφιού τα οποία είχαν πανελλαδική κάλυψη και δεν περιορίζονταν στην μικρή ακτίνα της δικής τους καθημερινότητας. Ήταν η πρώτη φορά που οι Σαρακατσάνοι συνυπήρχαν στον ίδιο έντυπο χώρο, από την Ήπειρο έως την Θράκη και από την Στερεά έως τη Μακεδονία. Αυτό το στοιχείο προσέδωσε μία εικόνα με ομοιογενή χαρακτηριστικά και διαχρονικά αποδείχθηκε ότι η έκδοση της εφημερίδας αποτέλεσε τον συνεκτικό ιστό της επικοινωνίας των Σαρακατσαναίων. Η «Ηχώ των Σαρακατσαναίων» ήταν και είναι ο φλάμπουρας της σύγχρονης έκφρασης των απανταχού Σαρακατσάνων. Όλα αυτά τα χρόνια, αξιόλογοι άνθρωποι αφιέρωσαν τον χρόνο και το μεράκι τους για την έκδοση της εφημερίδας.
Σήμερα, 30 χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου φύλλου η εφημερίδα συνεχίζει να αποτελεί μέσο έκφρασης των Σαρακατσαναίων, αν και η τεχνολογική εξέλιξη έχει ανατρέψει τον παραδοσιακό τρόπο επικοινωνίας. Η επιθυμία όλων είναι η «Ηχώ των Σαρακατσαναίων» να είναι μια ζωντανή εφημερίδα και ασφαλώς να βρίσκεται στο σπίτι κάθε Σαρακατσάνου.
Όσον αφορά το πρώτο, εδώ και δύο χρόνια έχει καταβληθεί μία προσπάθεια από τα μέλη της συντακτικής επιτροπής και το αποτέλεσμα κατά γενική ομολογία θεωρείται ικανοποιητικό. Το ζητούμενο όμως είναι το δεύτερο, δηλαδή το πως θα βρίσκεται η εφημερίδα ανά δίμηνο στο σπίτι όλων των Σαρακατσαναίων. Η επίλυση του προβλήματος μας αφορά όλους, αλλά κυρίως είναι υπόθεση της Ομοσπονδίας, η οποία πρέπει να φροντίζει για την ομαλή λειτουργία της εφημερίδας, εξασφαλίζοντας τους οικονομικούς πόρους για την έκδοση, Είναι θέμα της Ομοσπονδίας η δημιουργία ενός μηχανισμού είσπραξης των συνδρομών, ή η χρηματοδότηση από ιδίους πόρους, ή η αναζήτηση επιχορήγησης από κρατικούς φορείς.
Στο φύλλο 164 του Ιανουαρίου 2008, είχε δημοσιευθεί ένα προσχέδιο για την κυκλοφορία της εφημερίδας, σε σχέση με την εξασφάλιση των πόρων για την έκδοση. Εκεί έγινε αναφορά για την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων και προτάθηκαν δύο τρόποι διανομής. Πρώτον με απευθείας αποστολή και κατάθεση των συνδρομών από τους αναγνώστες και δεύτερον την αποστολή στους συλλόγους οι οποίοι θα διανέμουν την εφημερίδα στα μέλη τους αποδίδοντας στην εφημερίδα το ποσό που τους αναλογεί. Ο πρώτος τρόπος αποδείχθηκε ανεπιτυχής καθόσον οι αναγνώστες δεν ανταποκρίθηκαν στην έκκληση της εφημερίδας για την καταβολή των συνδρομών. Έτσι τα φύλλα των δυο τελευταίων ετών καλύφθηκαν από οικονομικές πρωτοβουλίες της Ομοσπονδίας και ορισμένων ιδιωτών. Επί πλέον η αποστολή της εφημερίδας βασίστηκε σε μη ενημερωμένο αρχείο αναγνωστών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σπατάλη σε σχέση με τα φύλλα. Αυτοί ήταν οι λόγοι που η εφημερίδα δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει σταθερή περιοδικότητα στην έκδοση της.
Όμως αυτός ο τρόπος δεν μπορεί να συνεχιστεί, επειδή ενέχει κινδύνους για ασυνεπή κυκλοφορία αλλά ακόμη και τη βιωσιμότητα της εφημερίδας. Εκ των πραγμάτων θα πρέπει να ενεργοποιηθεί ο δεύτερος τρόπος για τη διανομή της εφημερίδας στους αναγνώστες μέσω των συλλόγων. Η πρόταση αυτή για να υλοποιηθεί πρέπει να βασιστεί σε τρεις άξονες - την ομοσπονδία, τους συλλόγους και τα μέλη. Η ομοσπονδία θα πρέπει να επεξεργαστεί τη διαδικασία με τους συλλόγους, για να δρομολογηθεί η συστηματική καταγραφή των ενεργών μελών κάθε συλλόγου, έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε ένα πραγματικό αριθμό αναγνωστών και κατά συνέπεια φύλλων.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο τρόπος αυτός πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία για την καλύτερη οργάνωση των συλλόγων, σε σχέση με τη δημιουργία αξιόπιστου μητρώου μελών όχι μόνο για την αποστολή της εφημερίδας αλλά και για τη βελτίωση της δραστηριοποίησης των. Ίσως θα είναι και η αφορμή να βελτιωθούν και ορισμένοι σύλλογοι που έχουν ατονήσει. Ασφαλώς τίποτα δεν επιβάλλεται, πόσο μάλλον σε μια υπόθεση που στηρίζεται στην εθελοντική προσφορά, γι αυτό και η πρόταση αυτή θα πρέπει να αποτελέσει πηγή προβληματισμού για την συνολικότερη αναβάθμιση και των συλλόγων και της εφημερίδας. Μάλιστα το επερχόμενο συνέδριο την άνοιξη στην Ηγουμενίτσα προσφέρεται για την ανάπτυξη απόψεων για την εφημερίδα. Όλες όμως θα πρέπει να έχουν ως αφετηρία την λέξη ΕΥΘΥΝΗ.
Γιώργος Κολοβός
Μέλος της Συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας
"Ηχώ των Σαρακατσαναίων"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου